KEBENKOREN MANIFESTUA
“Gaurpenari ez zaio tenpra akabatan” errefrauak dionez, historiari ez zaio oroimena galtzen, eta garai bakoitzak galdutako denbora bereskuratzeko aukera izaten du. Zorionez, hitzkuntzen ohiartzunak ez dira sekula santan itzaltzen eta ahantzitako hitzak mendi, karrika eta etxeen izenetan bizi ohi dira.
Porque a la historia no se le acaba el tiempo, cada generación tiene la posibilidad dar vida a aquellos momento olvidados que fueron parte de nuestra historia. Hoy, una vez más, los montes, calles y casas nos siguen hablando en euskara
Fidela Bernat, uskararen azken hiztuna, 1991. urtean hil arren, gure ibaixan euskara ez zen betiko galdu. Kebenko Elkartea, euskaltzale askorekin bat eginik, euskaraz bizitzeko eskubidea lau haizetara zabalduz lanean ari da.
Aunque hace algunos años ya que nos dejo Fidela Bernat, su legado permanece vivo en nuestro valle. Kebenko, con otras asociaciones, sigue manteniendo viva la llama del euskara
Garden bildu garen guztiok euskararekiko konpromisoa berretsi nahi dugu, Euskal Herrian bizi garela eta euskara gurea dela aldarrikatuz. Ez da hilen Erronkarin uskara guregan eta batez ere gazteengan bizirik iraun eginen duelako.
Hoy queremos reafirmar una vez más, nuestro compromiso a favor del euskara, expresando públicamente que el euskara es nuestro idioma. “Ez da ilen Erronkarin uskara”, no morirá el euskara en nuestro valle porque queremos seguir viviendo en Euskara.
Uskaraz bizi nahi dugu!
Jakin behar duzue Fidela Bernat 1991an zendu zela. Jantziago egon behar dugu. Eskerrik asko.
ResponderEliminar