Erronkaribarko korrika

Erronkaribarko korrika

Apirilaren 2an

Dakizuenez, Korrika, Euskal Herri osoan zehar egiten den lasterketa erraldoia da, euskararen alde antolatzen den ekitaldirik jendetsuena eta garrantzitsuenetakoa. Gure hizkuntzaren aldeko kontzientzia suspertzea eta gau-eskola zein euskaltegien eguneroko lana indartzeko dirua biltzea ditu helburu. AEK-k Korrika 17rekin bilduko dituen ekarpenak helduen euskalduntzeari laguntzeko baliatuko ditu, baina batez ere Nafarroako beharrei erantzun ahal izateko, lurralde horietako euskaltegi eta gau-eskolek ez baitute inondik ere behar dituzten diru laguntzak jasotzen.

Como sabéis Korrika es una carrera a favor del euskara que recorre toda Euskal Herria, organizada por AEK. Korrika se ha convertido en el acto más masivo y uno de los más importantes a favor del euskara. El objetivo de dicha carrera es doble: por una parte, impulsar la concienciación a favor del euskara, y por otra, recabar fondos para llevar a cabo dicho trabajo día a día en los centros de aprendizaje de euskara de AEK. AEK destinará las aportaciones de Korrika 17 a impulsar todas estas actividades; pero en especial, a hacer frente a las necesidades de nuestras gau-eskolas y euskaltegis en Nafarroa, puesto que, debido a la deficiente ayuda de las administraciones correspondientes, no podrían realizar su labor con normalidad sin dicha aportación.

Danok gara euskalakariak

Euskalakaria da hitz egin ez baina ulertzen duenari euskaraz egiten diona.
Euskalakaria da ikasten ari dena, eta ikasten ari denarekin mintzo dena.
Euskalakaria da haurrari dakien beste euskara egiten dion gurasoa.

Euskalakaria alaia da.
Euskalakaria baikorra eta ekintzailea da.
Euskalakaria bizizalea da.

Euskalakaria naiz ni.
Euskalakaria haiz hi
Euskalakaria da bera.

Euskalakariak gu gara.
Euskalakaria zara zu.
Euskalakariak zuek zarete.
Euskalakariak haiek dira.

Euskalakari soy yo.
Euskalakari eres tú
Euskalakari es ella.

Euskalakaris somos nosotros.
Euskalakari es usted.
Euskalakaris sois vosotras.
Euskalakaris son ellos.

Maitatu, ikasi, ari… euskalakari!
Amar, aprender, practicar… euskalakari

Korrika kulturala

Apirilak 2 Abril

larunbata- sabado

17:30

KORRIKA KULTURALA

Uztarrotzetik Erronkarira

Erronkariarrak ere euskalakariak gara.

Korrika 2011 Kanta

Emakumeen Nazioarteko Eguna

Martxoaren 8a oroipenerako, salaketarako eta mundu osoan eta esparru guztietan emakume eta gizonen arteko berdintasuna aldarrikatzeko eguna da.

Helburu honetatik urrun gaude oraindik, eta hala adierazten dute urtero lan okupazio datuek, soldaten errealitateak, planeta osoan zehar emakumeak jasaten dituen esplotazio era ezberdinek, sexu bortxaketek eta genero indarkeriak, eta egun emakumearen garapen pertsonala eta profesionala oztopatzen duten zama sozialek eta familiarrek.

La Asociación GAZTELU también celebro el 8 de Marzo el Día Internacional de la Mujer.

Korrika 17. Omendua: Euskaltzaindia

Euskaltzaindia, euskararen lurralde osoa aintzat harturik, euskal hizkuntzaz arduratzen den erakunde ofiziala da. 1919an sortu zenetik euskara babestea du xede, eta euskarari buruzko ikerlanak egiteaz gain, berari dagokio hizkuntzaren normalkuntzarako arauak jartzea.
Euskaltzaindiak euskara batua sortzeaz gain, euskalkien ondarea jasotzen ere jakin du, dialektologiari buruzko hainbat ikerketa eta Euskararen Herri Hizkeren Atlasa izenekoa egin eta argitaratu dituelarik.
Bestetik, ezin ahaztu Helduen Euskalduntze Alfabetatzea oro har, eta Korrika antolatzen duen AEK bera, nondik datozen. Ezin ahaztu Euskaltzaindiaren babesean sortu zirela, eta Rikardo Arregik 1966an alfabetatze taldeak sortzeko eskatzen idatzi zuen gutunetik hona, horrenbeste izan direla helduen euskalduntzean nabarmendu diren euskaltzainak.
Horregatik guztiagatik, Korrikak eta AEK-k Euskaltzaindiak euskararen alde egindako lan eskerga omendu nahi dute Korrika 17rekin.

Aek-k quiere homenajear en esta korrika la labor de Euskaltzaindia y el apoyo prestado al movimiento de euskaldunización de adultos.

maitatu, ikasi, ari.....EUSKALAKARI

Korrikaren aurkezpena

Martxoak 19

20.30ean

Petrotx Tabernan

Korrikaren aurkezpena

Bertso afaria

eta

Kontzertua

Izabako Ihauteriak 2011

MARTXOAK 5 EGITARAUA

12:00: Udal plaZatik kalejira: Amandixarko, Aitandixarko eta zarratrakoak.

17:00: Umeentzako ipuin kontalaria eta txokolatada.

18:30: Antxomarroko herensugea eta Hartzari harrera eta kalejira herriko txistu taldearekin,

GORA IHAUTERIAK !

Erronkariko Inauteriak 2

Emakunde osteguna

Ihauterietako bigarren ostegunean Amandixarko (Aitanditxarkoren parekoa) zen ihauterietako pertsonaia nagusia. Panpina barregarria, txorimalo itxurakoa, egitura bi makila gurutzatuz osatua -- Lantzeko Miel Otxinen antzekoa – eta emakume jantzita lastoz betetako erropa zahar eta hondatuz. Itxura zatarreko atsoa zen. Ihauteri hasieran bi etxeen artean eskegitzen zena, bietatik bat udaletxea, eta azken eguna arte mantetzen zutena.

En este segundo jueves de Carnaval la Amandixarko, emparentada sin duda con el aitandixarko, era la figura del carnaval. Era esta un muñeco grotesco, con forma de espantajo o espantapájaros, construida sobre dos palos en forma de cruz a modo de armazón –similar al Miel Otxin de Lanz-, vestido de mujer con ropas viejas y andrajosas a las que se les había introducido abundante paja de relleno. Se trataba de una abuela de aspecto desagradable que se colgaba entre dos casas al principio del Carnaval, siendo una de ellas el edificio del Ayuntamiento, en donde permanecía hasta el último día.



Orakunde osteguna

Hirugarren ostegunean, ihauerietako azkenekoan, Izabako kalean goizean pizten ziren zenbait erronda kalejiran zebiltzala, auzoak gustora izaten ziren lagun ezezagunen ekitaldi barregarriei begira. Ihauterietako kalejira horri Ezkonduen Erronda zeritzan, neska-mutilen koadrilak, mozorraturik, etxez etxe ibiltzen ziren janari bilketan gauean afaria egin ahal izateko.
Ilundu baino lehen koadrila guztiak udaletxe aurrean biltzen ziren, Amanditxarko jaitsi eta puskatu egiten zuten; gehienetan panpina jo eta barruko lastoa enparantzan barreiatzen zuten. XX. Mendeko zenbait lekukoren arabera panpina erretzen omen zuten nezkazal giroko beste ihauteri askotan bezala.


El tercer jueves, y último del Carnaval, las calles de Isaba se animaban ya a media mañana con el recorrido continuo de diversas rondas, convertidas cada una de ellas en espectaculares desfiles de carnaval en los que el vecindario se deleitaba con las actuaciones cómicas de sus anónimos convecinos. Esta especie de pasacalles carnavalesco era conocido popularmente como la Ronda de los Casados en la que cuadrillas de mozos y mozas, disfrazados con máscaras, recogían por las casas toda clase de alimentos con los que poder celebrar después una buena cena.
Antes de oscurecer, la totalidad de las cuadrillas iban concentrándose en la plaza del ayuntamiento. Donde descolgaban a la Amandixarko y se procedía a su destrucción; generalmente se apaleaba al muñeco y se destrozaba desparramando su relleno de paja por el suelo de la plaza. Otros testimonios del siglo XX aluden a la quema del muñeco, rito muy extendido en los deferentes carnavales rurales.

Erronkariko Ihauteriak 1

Ohitura zen hiru ostegunetan jarraian -- azkena ihauteritakoa zelarik— herriko kaleetan zehar oso pertsonai bereziak ibiltzekoa. Zakuetan sartuta, koipez eta errautsez aurpegia belztuta, eta makila eta puxeraz auzoen atzetik korrika aritzen ziren, haurren atzetik batik bat. Pertsonai hauei xarrabaldo edo zaratrako zeritzen.

Era costumbre que durante tres jueves seguidos –siendo el último el de carnaval-,saliesen por las calles del pueblo unos personajes singulares que, vestidos con sacos, con la cara tiznada con hollín y grasa, y armados con palos y vejigas, encorrían a los vecinos, especialmente a los niños. Estos personajes recibían el nombre de xarrabaldo o zaratrako


Gizakunde osteguna

Ihauterietako lehenbiziko ostegunean gazteak talde txikietan mozorratzen ziren sabaian edo ikuiluan. Gizonak emakume janzten ziren eta emakumeak gizon. Inork ez ezagutzeko mendira edo baratzera ematen zuen ateren bat erabiltzen zuten ezkutuan ateratzeko.
Talde guzti hauetan bazen gazte bat denen artetik nabarmentzen zena bere arlote itxuragatik. Honek taldea defendatzen zuen izorratzeko asmoz zetozen haurrak uxatuz, eta mozorro-beltz, zatar eta gathuzain zeritzan.

En este primer jueves del carnaval,los jóvenes se disfrazaban generalmente en grupos reducidos en los sabayaos (desván) o las cuadras. Los hombres se vestían de mujeres y las mujeres de hombres Para asegurar el anonimato se salía furtivamente por alguna puerta trasera que diera a un huerto o al monte.
En cada uno de estos grupos había un mozo que se distinguía de los demás por su “aspecto estrafalario” y “mal trajeado. Este cumplía la función de defender al grupo asustando y persiguiendo a los niños que venían a molestar; y recibía el nombre de mozorro-beltz (enmascarado negro), zatar (feo), o gathuzain.