Ama
hizkuntza esaten dugu hizkuntzaz erditzen garelako. Erditzen esaten dugu amak
gu egiten gaituenean guk ere bera egiten dugulako ama, elkar egitea da
erditzea. Antzeko zerbait gertatzen da hizkuntzarekin ere. Hizkuntzak egiten
gaitu gu eta guk egiten dugu hizkuntza. Elkarren lekuko gara. Elkarri emanez
bizi gara. Hizkuntzak guri eta guk hizkuntzari, arnasa eta izatea.
Ikasten
ari denak ematen dio irakasten ari denari zentzua. Irakasten ari denak ematen
dio hiztun zaharrari norabide berri bat. Hiztun zaharrak eman behar dio ikasten
ari denari eskua. Denok eman behar diogu elkarri euskara.
Euskara
da ene ama hizkuntza. Baina ama hizkuntza zer da? Ama hizkuntza ez da lehenik
ikasten den hura, ez da amaren magalean jaso genuen hura, ama hizkuntza da,
enetzat, pentsatzeko baliatzen dugun hizkuntza. Gure arrazoiak eta irudiak nola
fabrikatzen ditugun han dago gure ama hizkuntza. Eta posible da, bizitzan
zehar, euskara ama hizkuntza bilakatzea, euskaraz pentsatzen ikastea. Bide
horretan zatoztenoi miresmen eta goraintzi, eta norbaitek esaten baldin badizue
zuek euskaldun berriak zaretela, edo euskara ez dela zuen ama hizkuntza,
esaiozue zaharra izatea ez zaiola inori gustatzen, eta bide batez, esaiozue,
ama hizkuntza ez dela lehenik ikasten den hura, pentsamendua sortzen duen
bakoitzaren hizkuntza baizik.
Herri
hau ere euskaraz pentsatuko dugu, edo ez da izanen. Hautatzen diogun ama
hizkuntzaren arabera dago gure herriaren geroa. Erdaraz mintza araziko
gaituztela? Badakigu hori. Herri honek pentsatu beharko du zerbait erdarari
buruz, baina herri hau ezin da pentsatu erdaraz, herri hau euskaraz pentsatuko
dugu, edo ez da izanen.
Herri
bat erditu nahi badugu, inork erditzekotan, ama hizkuntzaz erdituko gara.”
“El
euskera es mi lengua madre, pero ¿qué significa el término "lengua
madre"? La lengua madre no es aquella que se aprende primero, la que
aprendemos en casa. En mi opinión, la lengua madre es aquella que utilizamos
para pensar, es el idioma en el que damos forma a la razón y a la imaginación.
Y es posible que con el tiempo una persona adquiera el euskera como lengua
madre, y que aprenda a pensar en euskera. Mi más sincera admiración y saludos
para aquellos que estáis inmersos en ese proceso. Si alguien os dice alguna vez
que habéis adquirido el euskera y que vuestra lengua materna no es el euskera,
decirle que la lengua materna no es aquella que se aprende primero, sino la
lengua que crea el pensamiento.
Este
pueblo lo pensaremos en euskera, o no será. El futuro de nuestro pueblo depende
de la elección de nuestra lengua materna. ¿Nos obligarán a hablar en una lengua
extranjera? Ya lo sabemos. Este pueblo tendrá que pensar algo sobre esas
lenguas, pero este pueblo no se puede pensar en una lengua extranjera; este
pueblo lo pensaremos en euskera, o no será.
Si queremos
crear un pueblo, y si así se crea, surgiremos de la lengua materna."
No hay comentarios:
Publicar un comentario