Negua badoa

Urte berriarekin batera Euskalherrian zehar jaiak ugari dira. Urtarrilaren amaieran Kaldereroak datoz. Hauekin batera Iturengo eta Zubietako joaldunek Ihauterietako etorrera iragartzen dute.

.

Otsailean, jai ezagun bi ospatzen dira. Alde batetik, 3an San Blasak ospatzen dituzte, eztarriko minak sendatzen dituen santuaren omenez. Tradizioaren arabera, kordel fina eraman behar da lepoan bederatzi egunez, etorkizunean eztarriko gaixotasunik ez edukitzeko.

 Bestalde, handik egun batera, otsailaren 4an, Santa Ageda bezperan, koru ugari Euskal Herriko herrietan eta hirietan zehar ibiltzen dira, koplak kantatzen. Musikaren erritmoa markatzeko, makila luzeekin lurra kolpatzen dute.

Baina deigarrienak eta koloretsuenak  Inauteriak dira. Hiriko Inauteri modernoak daude, Tolosakoak  esaterako, eta, bestalde, landa-eremukoak eta tradizionalagoak daude, Zuberoako maskaradak eta Lantzeko Ihauteriak (Nafarroa) kasu.

Enero y Febrero se  visten de fiesta  en Euskalherria. Mientras que en las ciudades los caldereros anuncian la llegada del carnaval, en las zonas rurales el ronco sonido de los zenzerros de Ituren y Zubieta despierta a la naturaleza adormecida por el frío del invierno.  Magia, religión y mito se entremezclan  con  los disfraces, kalejiras ,ritos  y coplas que año tras año se repiten en nuestros pueblos. Las bendiciones  de San Blas (3 de Febrero) y las coplas en honor de Santa Agueda (4 de Febrero) son la antesala del carnaval rural. Un carnaval rural que quema en las hogueras a los personajes que representan lo negativo para que renazcan con la primavera