Abenduak 3, euskararen nazioarteko eguna

Amaiurreko Gaztelua

Askatasun ametsa ez zen Noaingo larretan bukatu, 200 agramondar abertzale baino gehiago, Javier Belaz de Medranoren agindupean Amaiurreko gazteluan prest zeuden borrokarako. Gaztalauek, Leringo kondearen eta beamondarren laguntzaz, azken independentzia hondar hau setiatu zuten. Ia urte betez borrokatu ondoren, 1522ko uztailaren 22an amore eman zuten Amaiurreko abertzaleek.

El sueño de libertad no acaba en las campas de Noain. Más de 200 agramondeses, a las ordenes del capitán Javier Belaz de Medrano, se hicieron fuertes en la fortaleza de Amaiur. Los ejércitos castellanos, ayudados por el conde de Lerin e ilustres beamonteses, pusieron cerco a este reducto de independencia. Tras casi un año de lucha el 22 de Julio de 1522 se rindieron los patriotas de Amaiur

Mariskalaren harmarria

Mariskalaren harmarria

1522ko azaroaren 24an Simancaseko gazteluan eraila agertu zen.

El 24 de Noviembre de 1522 murió asesinado en El castillo de Simancas el Mariscal de Nabarra.

Pedro II Mariskalaren Historia

Nor zen zen Nafarroako Pedro IIa mariskala?

Joan Labriteko eta Katalina Foixko errege-erreginen garaiko Nafarroa erresuma burujabeko armada nafarraren buruzagia zen. Erresuma hori Albako Dukearen agindupeko armada gaztelauak konkistatu zuen 1512an. 1512ko konkistaren ondoren zenbait kontraeraso burutu zituzten erasotzaileak bidaltzeko. Bigarren saiakeran, 1516an, Pedro Nafarroako mariskala 1200 lagunekin hurbildu zen Nafarroa Beheretik. Erronkarin 120 erronkariar gehitu zitzaizkien. Baina zintzur haietan Cristobal Villalba koronelaren indar gaztelauak nagusitu zitzaizkien eta preso hartu zituzten mariskala eta beste buruzagi agramondarrak.Atienzako presondegian espetxeratu zituzten. 1518Ko maiatzaren 29an barkazio eskaintza egin zioten Espainiako Carlos I eta Alemaniako V.ari fideltasuna zin egitearen truke. Mariskalak uko egin zion. “Gero Simancas-eko espetxera eraman zuten. 1522Ko azaroaren 24an, bere semea Hondarribiko gotorlekuan borrokan ari zela, labankadaz hilda agertu zen bere ziegan, Nafarroako errege-erreginekiko fideltasuna mantenduz.

El mariscal Pedro II de Nabarra era el jefe supremo del ejército navarro en la Nabarra independiente que gobernaban los reyes Juan de Labrit y Catalina de Foix. Este reino fue invadido y conquistado por las tropas castellanas mandadas por el Duque de Alba en el año 1512. Después de la invasión del 1512, se llevaron a cabo varias contraofensivas para expulsar a los invasores. En el segundo intento de recuperación del reino acaecido en el año 1516 el mariscal Pedro de Nabarra pasó desde la Baja Navarra con 1.200 hombres. En Roncal se le unieron 120 roncaleses. Sin embargo en aquellos desfiladeros tropas castellanas al mando del coronel Cristobal Villalba derrotaron al ejercito nabarro e hicieron prisioneros al mariscal y otros jefes agramonteses. El mariscal Pedro de Nabarra y los agramonteses apresados fueron encarcelados en la fortaleza de Atienza. El 29 de mayo de 1518 se le hizo una oferta de perdón, a cambio de jurar fidelidad al Rey Carlos Iº de España y Vº de Alemania. El Mariscal la rechazó. Posteriormente fue trasladado a la prisión de Simancas. El 24 de noviembre de 1522, mientras su hijo luchaba en la fortaleza de Ondarribia, apareció acuchillado en su celda, manteniendo su fidelidad a los legítimos reyes de Nabarra.

Gu superheroinak gara

Euskalherriko mapak

Tatuaia Tailerra

Ezabatu eta eukaraz bizi

Asimilazioaren aurrean,
ezabatu eta euskaraz bizi!

Asimilazio prozesua gelditzean jarri behar dugu lehentasuna beraz, euskaldun bakoitzak eta herriak. Euskarari lehentasuna emanez egin behar dugu bidea. Eta egoera iraultzeko bertatik bertara adostu eta sortutako hizkuntza-politika burujabea behar dugula aldarrikatu behar dugu.
Euskal Herriko paisaia linguistikoa erabat arrotza da oraindik, eta EZABATU ETA EUSKARAZ BIZI ekimena paisaia horri buelta emateko jaio da. Dagozkigun eskubideak aldarrikatzeko ez dugu gauaren babesik behar. Irria eta lanerako arropak soinean hartu eta inposatzen diguten paisaia linguistiko erdalduna iraultzeko deia zabaldu nahi dugu gaurkoan. Baita EHE-ren ikurra ahalik eta toki gehienetan marrazteko ere, euskaraz bizitzeko bidea egiteko prest gaudela adierazteko.

Nuestro entorno no habla euskara. Las paredes, las ventanillas, los rotulos, los servicios y la mayoría de los medios de comunicación hablan castellano. Debemos de luchar contra el proceso de asimilación que sufre nuestra lengua para que el euskara siga siendo una lengua viva.

EUSKALHERIAN EUSKARAZ